De Chinese trap.
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Yue
14 Mei 2008 | China, Beijing
Vandaag stond eindelijk de trip naar de Chinese muur op het program. we hadden de avond ervoor samen met Ning nog foto's gekeken va de vorige keer dat we op de muur waren en nu mocht Ning hem zelf beklimmen!!!
Jenny, onze gids, had twee touringcars geregeld en een gids omdat ze zelf druk in de weer is met die hele toestand van de Ja-Nee papieren. Ik dacht in eerste instantie dat twee touringcars wat overdreven was, maar toen eenmaal alles in de bussen zaten ze toch goed gevuld.
We gingen deze keer niet naar Badaling maar naar de dichtsbijzijnde muur die we tegenkwamen. Ik hoor je denken, dan ben je vast niet ver gekomen maar het was toch nog ruim een uur rijden. Onderweg kwamen we tot onze verrassing nog langs het Olympisch stadion en de Blue Cube, het watersportcentrum. Weer één ding die ik van m'n must-see lijstje kan schrappen.
Bij de muur aangekomen bleek het behoorlijk pittiger te zijn dan Badaling, maar goed, we moesten boven komen om een plaquette voor Yue te halen.
Natuurlijk zijn buggy's hier niet echt geschikt dus we hadden Ning Jie er op voorbereid dat ze zelf moest lopen en Yue ging voor het eerst in de buikdrager.
Langzaamaan, treetje voor treetje, zijn we naar boven geklomen. Ning deed het echt uitstekend en Yue vond het ook allemaal prima (zeker als je er af en toe een rijstkoekje instopt).
Onderweg kwamen we nog wat etensresten van andere mensen tegen die tegen de traptreden waren gespetterd, weg frisse berglucht. We hebben halverwege de Chinese muur maar omgedoopt tot Chinese trap want het was één en al tree. Het was helaas weer een beetje heiig maar ondanks dat was het uitzicht boven schitterend. Na nog wat mooie plaatjes te hebben geschoten gingen we de steile trap weer af. Ik moest continu denken aan de trap bij Roy thuis. Toch kwamen we best snel weer heelhuids beneden en hebben we Ning getrakteerd op een welverdiend ijsje. Echt een superprestatie van die meid!! Het was weer tijd geworden om richting hotel te gaan maar eerst de lunch (zeg maar gewoon diner) bij de friendship store (zeg maar gewoon souveniershop). Yue was trouwens op weg hier naartoe op mijn borst in slaap gevallen. Het eten was simpel maar goed, en chinees, mjummie. Na het eten nog even door de shop heengerend om te kijken of ze hier die tibetaanse hoorn hadden, maar nee. Dan morgen nog maar eens naar de zijdemarkt toe. Terug naar het hotel begon de lucht steeds dreigender te worden en barstte het onweer los. Ik hoorde later op de dag van Jenny dat wij geluk hadden gehad, voorgaande groepen waren elke keer op de dag van de tour platgeregend.
In de hotelkamer aangekomen werd er op de deur geklopt (hard geklopt, zacht geklopt.... melig). Het was een koerier met een belangrijk uitziend pakket. Zou het dan nu al gelukt zijn???
Ja hoor, de twee ontbrekende dokumenten zaten erin! Later op da avond bleek dat wij tot nu toe de enigen zijn. De rest zal ze in de loop van donderdag ontvangen. De onze zijn in ieder geval binnen.
Monique is samen met Ning nog even een bakkie gaan halen bij Starbucks, dat zit hier dus gewoon op de hoek!!!! En niemand zeggen hè!!! Ik heb lekker met Yue gespeeld. Het diner werd wederom in het hotel genuttigd. Ondanks dat het pas vier ur geleden was dat we uigebreid hadden gelunchd zaten we allevier te schuiven als dijkers en de borden waren binnen no time leeg.
Zo op de dag terugkijkend was het eigenlijk wel grappig, Mo is continu met Ning opgetrokken en ik met Yue. Een echte mannen/vrouwendag dus. Dat dat de band ten goede komt bleek ook wel toen ik even van de kamer af was om de tour van morgen te bespreken. Yue begon te hulen en was ontroostbaar, tot ik terugkwam. Het gaat dus goe met het hechten!!!
Morgen de laatste volledige dag in Beijing , het mag van ons allemaal nog wel wat langer duren eigenlijk.
Jenny, onze gids, had twee touringcars geregeld en een gids omdat ze zelf druk in de weer is met die hele toestand van de Ja-Nee papieren. Ik dacht in eerste instantie dat twee touringcars wat overdreven was, maar toen eenmaal alles in de bussen zaten ze toch goed gevuld.
We gingen deze keer niet naar Badaling maar naar de dichtsbijzijnde muur die we tegenkwamen. Ik hoor je denken, dan ben je vast niet ver gekomen maar het was toch nog ruim een uur rijden. Onderweg kwamen we tot onze verrassing nog langs het Olympisch stadion en de Blue Cube, het watersportcentrum. Weer één ding die ik van m'n must-see lijstje kan schrappen.
Bij de muur aangekomen bleek het behoorlijk pittiger te zijn dan Badaling, maar goed, we moesten boven komen om een plaquette voor Yue te halen.
Natuurlijk zijn buggy's hier niet echt geschikt dus we hadden Ning Jie er op voorbereid dat ze zelf moest lopen en Yue ging voor het eerst in de buikdrager.
Langzaamaan, treetje voor treetje, zijn we naar boven geklomen. Ning deed het echt uitstekend en Yue vond het ook allemaal prima (zeker als je er af en toe een rijstkoekje instopt).
Onderweg kwamen we nog wat etensresten van andere mensen tegen die tegen de traptreden waren gespetterd, weg frisse berglucht. We hebben halverwege de Chinese muur maar omgedoopt tot Chinese trap want het was één en al tree. Het was helaas weer een beetje heiig maar ondanks dat was het uitzicht boven schitterend. Na nog wat mooie plaatjes te hebben geschoten gingen we de steile trap weer af. Ik moest continu denken aan de trap bij Roy thuis. Toch kwamen we best snel weer heelhuids beneden en hebben we Ning getrakteerd op een welverdiend ijsje. Echt een superprestatie van die meid!! Het was weer tijd geworden om richting hotel te gaan maar eerst de lunch (zeg maar gewoon diner) bij de friendship store (zeg maar gewoon souveniershop). Yue was trouwens op weg hier naartoe op mijn borst in slaap gevallen. Het eten was simpel maar goed, en chinees, mjummie. Na het eten nog even door de shop heengerend om te kijken of ze hier die tibetaanse hoorn hadden, maar nee. Dan morgen nog maar eens naar de zijdemarkt toe. Terug naar het hotel begon de lucht steeds dreigender te worden en barstte het onweer los. Ik hoorde later op de dag van Jenny dat wij geluk hadden gehad, voorgaande groepen waren elke keer op de dag van de tour platgeregend.
In de hotelkamer aangekomen werd er op de deur geklopt (hard geklopt, zacht geklopt.... melig). Het was een koerier met een belangrijk uitziend pakket. Zou het dan nu al gelukt zijn???
Ja hoor, de twee ontbrekende dokumenten zaten erin! Later op da avond bleek dat wij tot nu toe de enigen zijn. De rest zal ze in de loop van donderdag ontvangen. De onze zijn in ieder geval binnen.
Monique is samen met Ning nog even een bakkie gaan halen bij Starbucks, dat zit hier dus gewoon op de hoek!!!! En niemand zeggen hè!!! Ik heb lekker met Yue gespeeld. Het diner werd wederom in het hotel genuttigd. Ondanks dat het pas vier ur geleden was dat we uigebreid hadden gelunchd zaten we allevier te schuiven als dijkers en de borden waren binnen no time leeg.
Zo op de dag terugkijkend was het eigenlijk wel grappig, Mo is continu met Ning opgetrokken en ik met Yue. Een echte mannen/vrouwendag dus. Dat dat de band ten goede komt bleek ook wel toen ik even van de kamer af was om de tour van morgen te bespreken. Yue begon te hulen en was ontroostbaar, tot ik terugkwam. Het gaat dus goe met het hechten!!!
Morgen de laatste volledige dag in Beijing , het mag van ons allemaal nog wel wat langer duren eigenlijk.
-
14 Mei 2008 - 17:00
De Maaslanders:
Leuk hoor, die nu al hechte relatie tussen vader en zoon. Dus over een paar jaartjes sta jij, Ronald, je zoon aan te moedigen bij het voetballen? (of gaat hij op Jubal?)
Hé, groetjes maar weer
Mo, Alis, Jes en Wil -
14 Mei 2008 - 17:24
(o)ma Wassie:
Wat denk je Ron, ga je in de toekomst nog een huttentocht in Oostenrijk maken met de kids. Geweldig die Ning Jie, dat sportieve heeft ze denk ik toch van Monique (of misschien ook van jou).
We zijn echt blij voor jullie dat het allemaal zo goed gaat en weer een hele geruststelling dat jullie de papieren al hebben.
De foto's voor de taart heb ik (het is nu 19.20 uur Nederlandse tijd), nog niet op mijn mailadres ontvangen, terwijl ik wel dit nieuwe bericht al heb ontvangen, maar we blijven we hopen. Misschien moet je het nogmaals proberen om naar mijn werk te sturen en anders gebruik ik zoals ik al vermeld heb de foto's van de site. De bakker kan er misschien wel iets mee.
Wij wensen jullie nog een hele fijne laatste dag en kijken verlangend uit naar het vliegtuig.
Heel veel kusjes voor jullie allemaal -
14 Mei 2008 - 17:38
De Papeniers:
Lieve schatten,
Dit zal wel het laatste berichtje zijn van ons aan jullie in China.
Wat hebben jullie ons goed op de hoogte gehouden van de reis en kwamen erg veel dingen ons bekend voor.(wij hebben nog op film de binnenkant van de Hemelse Tempel)
We kijken enorm naar jullie terugkomst uit en wensen jullie een heel goede reis met de kinders en tot ziens op Schiphol.
Paps en mams. -
14 Mei 2008 - 19:04
Kathie:
Allemaal leuke belevenissen zeg ! & die Ning, een stukje vooruitgelopen op de trap, ...(foto). Grappig eigelijk toen Ron even weg ging dat Yue ging huilen tot Ron terug kwam, .... Dat streelt je ego stiekem wel hey Ron ?! Hahahahah Gelukkig zijn nu alle papieren in orde. Nou tot het laatste berichtje dan maar ?, ....
Bart, Kathie & een dikke -X- van Evi -
14 Mei 2008 - 21:34
Roy:
Wat is er mis met mijn trap?!! ;-) Toch geen onneembare vesting? Hey leuk te lezen hoe alles gaat. Ik mis jullie wel hoor, kom gauw maar terug.
Ronald en Stella -
15 Mei 2008 - 05:57
Niekie:
Wauw respect hoor en zeker voor Ning Jie. Wat een steile trappen zeg, gewoon eng. Daar is een sportschool niks bij. Dus respect voor jullie alle vier, wat een klim pfffff. Ja op de foto's straalt elke dag meer het geluk van jullie koppies af en is toch echt duidelijk dat jullie allemaal voor elkaar gemaakt zijn. Perfect gezin hoor.
Fijn dat de papieren nu ook in orde zijn, want waren bijna bang dat ze jullie daar zouden houden :-(.
Joh vandaag jullie laatste overnachting in China en dan op naar Schiphol. Daar zullen weer een hoop mensen klaar staan die jullie mega gemist hebben. Tot morgen lieverds and take care!
X van Rob en Monique -
15 Mei 2008 - 09:02
Nanda:
Hey lieve schatten,
Wat 'n opluchting dat de papieren in orde zijn nu zeg. Was ook even bang dat ze jullie misschien wel zouden houden! Kan me voorstellen dat jullie best nog wel even willen blijven, maar hier zitten we allemaal met smart te wachten tot jullie weer terug zijn hoor!
Hoewel, de verhalen zal ik wel een beetje missen dan ;)
De foto's spreken boekdelen. Ik kijk ze heel vaak en geniet een beetje met jullie mee. Wat een geluk en super om te lezen dat de band tussen Yue en Ron zo goed is :D
Geniet nog even van de laatste dag (hoop dat je je hoorn nog kan vinden Ron) daar, succes met inpakken en alvast een heeeele goede reis terug. Tot op Schiphol!!!
luv ya, kus -
15 Mei 2008 - 09:24
De Smullers:
Jubal natuurlijk wilco!!! Of Pilates.....?
wat een klim zeg zo'n steile trap. Wel erg stoer van Ning dat ze ook zelf heeft geklommen, maar terug naar beneden heeft ze toch niet net als thuis op d'r kontje gegleden hé?! Dat zal dan toch een zwarte bips geven en een versleten achterkant.....heeft Sofie straks niets meer aan die broek....voorzichtig hoor!!
Héhé, eindelijk...morgen is het zover!! Dan komen jullie eindelijk thuis!!!
We zullen klaar staan hoor, Mees gaat ook mee en de rest van ons slaapt bij tante Anne-Marijke, maar in gedachte is Tijn ook bij jullie hoor en Sofie ook, vooral als ze een boer laat.
Zeg...wanneer gaan Tijn en Yue eten bij de Griek???
Hoppa....daar mag gegooid worden!!
succes met inpakken (alweer) en het opzetten van de onnozele look voor het gewicht, misschien moet je de badmuts weer even op zetten, staat ook vrij onnozel...haha. (ja hier in Holland zijn we ook wel eens melig)
dikke kus en tot morgen
De Smullers -
15 Mei 2008 - 10:26
Sabrina:
Hallo Familie, Jemig wat een stoere meid zeg! Kreeg al helemaal de kriebels toen ik de 'trap' zag. We wisten natuurlijk al dat ze heel sportief is, ze kan heel goed mama na doen met Pilates...
Nogmaals geweldig en zo mooi om achter de computer hier met jullie mee te leven. En te zien hoe jullie reis verloopt. Judith en ik schrokken ook toen we dat van die aardbeving hoorden zeg! Toen we thuis waren gelijk even checken hoe het er met jullie aan toe ging.
Geniet nog van de laatste daagjes en we verheugen ons er weer op om jullie te zien. Ning Jie en Yue krijgen een hele dikke smakkerd van alle korenbloempjes:)
En natuurlijk ook van de juffies,
groetjes Sabrina -
15 Mei 2008 - 12:29
Anniek:
Fijn om te lezen dat jullie het goed hebben met elkaar! De foto's spreken inderdaad boekdelen.
Ik ben erg benieuwd naar hoe leuk jullie kindje in 'het echt' is, en met mij vele anderen dus het wordt toch tijd om terug naar Nederland te komen.. ;-)
Groetjes,
Anniek! -
15 Mei 2008 - 12:49
Ert:
begrijp ik het goed, willen jullie nog niet naar huis?!
-
15 Mei 2008 - 13:12
Ronald Wallie:
Inderdaad Erna, dat lees ik ook. Maar laat dat mannetje nu maar hierheen komen. Voordat ie gewend is aan z'n neefjes, nichtjes, ooms, tante's, opa's en oma's dat is het ondertussen Sinterklaas! -
15 Mei 2008 - 15:21
Wilco:
Ronald en Erna gebruiken deze site om met elkaar te corresponderen. Het moet toch niet gekker worden. Zitten ze naast elkaar op de bank, beide een laptop op schoot, en ze zeggen geen woord.
Nou Ron, Mo en kinderen: welkom terug hoor bij de familie KNOTS.
Doei
Roi -
15 Mei 2008 - 15:42
Michael:
Lieve allemaal,
wat is de muur mooi!!!
nog een paar nachtjes en jullie komen hier naar toe!!!
groetjes Michael
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
